Śnieguliczka Chenaulta (Symphoricarpos x chenaultii)

Śnieguliczka Chenaulta (Symphoricarpos x chenaultii) jest mieszańcem powstałym ze skrzyżowania północnoamerykańskich gatunków: S. orbiculatus i S. microphyllus.

OPIS:
   Swobodnie rosnąca śnieguliczka Chenaulta będzie gęstym, blisko półtorametrowym krzewem z łukowato wygiętymi, przewisającymi aż do ziemi cienkimi gałązkami. Małe, 10-15 mm długie listki o niebieskawym odcieniu rozwijają się bardzo wcześnie wiosną i pozostają na krzewach aż do nadejścia silnych mrozów – zwykle opadają około Nowego Roku, w cieplejszych rejonach Polski mogą utrzymywać się do wiosny. Śnieguliczka Chenaulta jest zielona przez około 9 miesięcy w roku. 
   Drobne, ale bardzo nektarodajne różowoczerwone kwiatki rozwijają się od lipca do września, od sierpnia krzewy zdobią czerwonawe owoce. 
   W odróżnieniu od pospolitej śnieguliczki białej, śnieguliczka Chenaulta zupełnie nie daje odrostów od korzeni, nigdy nie będzie ekspansywnym chwastem. 
   Bardzo dobrze znosi przycinanie. Ta właściwość, oraz fakt, że jest gęsta i zielona przez 3/4 roku, sprawia, że śnieguliczka Chenaulta jest znakomitym materiałem na 1-1,5 – metrowe swobodnie rosnące szpalery lub niskie (ok 0,5 metra wysokości) strzyżone żywopłoty obwódkowe. 

UPRAWA: 
   Ta śnieguliczka może rosnąć praktycznie na każdej glebie, nawet na suchej i piaszczystej, w słońcu i ocieniona. 
   Przeciętne zimy znosi dobrze. Podczas długotrwałych, silnych mrozów mogą przesychać cienkie gałązki, ale znakomicie regeneruje. 
   Wolna od chorób.