Lilak japoński, Lilak drzewiasty (Syringa reticulata var. japonica lub S. amurensis var. japonica)

Lilak japoński, Lilak drzewiasty (Syringa reticulata var. japonica lub S. amurensis var. japonica)  to występująca na północy Japonii odmiana rosnącego na Syberii lilaka amurskiego (inaczej lilaka żyłkowanego).

OPIS:
   Lilak japoński rośnie największy ze wszystkich lilaków. W lasach, ścigając się do światła osiąga nawet 17 metrów wysokości, uprawiany na słonecznym stanowisku może być po latach drzewem blisko dziesięciometrowym. 
   Lilak japoński jest „naj” również pod innymi względami:
– kwitnie najpóźniej z lilaków bo aż w lipcu
– białe lub kremowe kwiatki skupione są w największe spośród lilaków, nawet ponad 30-centymetrowe kwiatostany. 
    Lilak japoński efektowny jest również jesienią (przebarwia liście na żółto, różowo i fioletowo) oraz w okresie bezlistnym (lśniąca kora złuszcza się z pnia i konarów poprzecznymi pasami, jak u wiśni). 
   Warto jeszcze wspomnieć, że ten lilak nie wydaje odrostów korzeniowych – można go bez obawy posadzić w ogrodzie, nie stanie się trudnym do opanowania chwastem. 
    Walory dekoracyjne oraz odporność na trudne warunki sprawia, że lilaki japońskie w wielu krajach bywają sadzone jako drzewa uliczne, z rosnących krzewiasto tworzy się szpalery i nieformowane żywopłoty. 
   Bardzo nektarodajne kwiatki lilaka japońskiego są krótsze niż innych lilaków, dzięki temu nektar mogą z nich zbierać również pszczoły. Niewiele jest roślin tak obficie kwitnących w środku lata, dlatego lilaki japońskie są cennymi drzewami miododajnymi.

UPRAWA: 
   Lilak japoński specjalnych wymagań nie ma, większe rozmiary osiąga na glebach wilgotnych. Jak niemal wszystkie rośliny lepiej kwitnie i ładniej przebarwia się jesienią jeśli rośnie na stanowisku słonecznym. 
   Zupełnie odporny na mrozy, bez żadnych zastrzeżeń.