Ewodia koreańska (Euodia (Evodia) daniellii albo Tetradium daniellii) nazwana tak na cześć odkrywcy, Williama Freemana Daniella występuje w północnych Chinach i w Korei.
OPIS:
W swojej ojczyźnie ewodia bywa nawet piętnastometrowym drzewem z kulistą koroną. W Polsce jest wysokim krzewem lub kilkumetrowym drzewkiem, często wielopniowym.
Kwitnie bardzo długo w drugiej połowie lata (zwykle od końca lipca do września), wytwarza mnóstwo drobnych kwiatków skupionych w baldachy do 15 cm. średnicy. Kwiaty ewodii są bardzo nektarodajne – angielska nazwa Bee Bee Tree).
Bardzo efektowna w czasie kwitnienia, jeszcze ciekawiej wygląda gdy pojawiają się owoce: najpierw są jaskrawoczerwone, potem lśniące i czarne. Owoce pozostają na drzewie po opadnięciu liści – owocostany bywają efektownymi składnikami suchych bukietów.
Ewodia należy do rodziny rutowatych – cała pachnie, podobnie jak spokrewnione parczelina i korkowiec. Łacińskie słowo euodies znaczy przyjemnie pachnący (ale to moim zdaniem rzecz gustu).
UPRAWA:
Ewodie należy sadzić na stanowiskach słonecznych, potrzebują wapnia w glebie.
Dorosłe drzewa są odporne na mrozy, mogą być jednak uszkadzane przez późne przymrozki. Młode ewodie są wrażliwe, mogą marznąć podczas surowych zim – wskazane jest sadzenie roślin kilkuletnich lub dokładne zabezpieczanie maluchów.
