OPIS: Znana jako " kariopteris ", barbula jest półkrzewem (drewnieją jej tylko nasady pędów) w polskich warunkach o wysokości do 70 cm. Pierwsze kwiaty o pięknym, niebieskim kolorze rozwijają się w sierpniu, zwykle barbula kwitnie aż do października.Są bardzo nektarodajne - ze względu na niezwykłą porę kwitnienia barbula jest bardzo ceniona przez pszczelarzy, pszczoły i motyle. Różne barbule klandońskie w różny sposób dzielą się cechami swoich przodków. U niektórych widać przewagę cech barbuli mongolskiej - długie, słabo ząbkowane lub całobrzegie liście o szarej barwie, kwiatki jasnoniebieskie nieco większe od przeciętnych. Te z dominującymi genami barbuli szarej mają liście krótsze i ząbkowane, ich kwiatki są ciemniejsze. Na zdjęciu niżej widzą Państwo liście gatunków rodzicielskich - barbule klandońskie mogą mieć liście różnej barwy, wielkości i kształtu, są takie "po środku". Podobnie kwiatki - stąd tyle zarejestrowanych odmian dostępnych w handlu Liście wszystkich barbul bardzo silnie pachną (lawendą?). UPRAWA: Barbule wymagją słońca i suchej, przepuszczalnej gleby. Źle znoszą zimy jeśli poziom wód gruntowych jest wysoki - mogą zamierać nawet stare krzewy. W chłodniejszych rejonach wskazane jest okrywanie nasady krzewu. Wiosną dobrze jest barbulę krótko przyciąć - na silnie odrastających pędach będzie mnóstwo kwiatów do samej jesieni.   |
   |